Η «διαχρονική» δικαίωση του Σ. Κόκκαλη για το «αυτούς τους οπαδούς έχουμε και δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να τους αλλάξουμε

Πριν χρόνια ο τότε πρόεδρος του Ολυμπιακού κ. Σωκράτης Κόκκαλης, είχε δηλώσει «αυτούς τους οπαδούς έχουμε και δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να τους αλλάξουμε».

Δυστυχώς αυτή είναι και η πραγματικότητα στο γενικό σύνολο των ομάδων.

Οι διοικήσεις όλων των ομάδων δέχονται  όλους αυτούς όπου προκαλούν τον φανατισμό και την βία, δείχνοντας πως δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τα συνεχόμενα κρούσματα βίας στον χώρο του Ελληνικού ποδοσφαίρου, δίχως να τους προβληματίζει ότι με τον να αποδέχονται την βία σύγχρονος  αμαυρώνουν με μαύρες σελίδες την ιστορία της ομάδας όπου υπηρετούν και διοικούν.

Από την μία έχουμε τις διοικήσεις των ομάδων, όπου θέλουν και δέχονται όλους αυτούς τους επικίνδυνους οργανωμένους οπαδούς, δίπλα τους και από την άλλη έχουμε όλους αυτούς τους επικίνδυνους οργανωμένους οπαδούς να αποδέχονται με ικανοποίηση και ευχαρίστηση τον ρόλο τους, καθώς βρήκαν από το πουθενά κάποια ενασχόληση στην καθημερινότητα τους.

Μέσα σε αυτούς τους επικίνδυνους οργανωμένους οπαδούς, βλέπουμε άτομα με σύμπλεγμα και πολύ μεγάλα ψυχολογικά προβλήματα, που δεν έχουν την δυνατότητα και ικανότητα για κάποια άλλη ενασχόληση εντός και εκτός ποδοσφαίρου.

Οι όποιοι υγειές οπαδοί υπάρχουν μέσα στους οργανωμένους συνδέσμους, είναι συνένοχοι και συνυπεύθυνοι για όλους αυτούς τους επικίνδυνους  οπαδούς.

Δεν μπορεί κάποιος να αποδέχεται δίπλα του κάποιον όπου κρατάει μαχαίρι, ρόπαλο, καδρόνι, σιδερογροθιά, μολότοφ ικανοποιώντας τα όποια επικίνδυνα ένστικτα έχει τόσο εντός γηπέδου όσο και εκτός, ακόμα και σε προγραμματισμένα ραντεβού θανάτου με άλλους αντίστοιχους οπαδούς.

Με αυτούς τους επικίνδυνα οργανωμένους οπαδούς και σε συνδυασμό με αυτές τις ανήμπορες διοικήσεις όπου τους ανέχονται και δεν τους απομακρύνουν το Ελληνικό ποδόσφαιρο δεν θα κάνει βήματα προς τα εμπρός.

Υπουργοί, βουλευτές, δημοσιογράφοι, παράγοντες, οπαδοί, ποδοσφαιριστές, προπονητές, διαιτητές, είναι σε όλα τα παραπάνω και όσα γίνονται στον χώρο του ποδοσφαίρου, συνένοχοι για το εδώ όπου φτάσαμε, είτε με την δράση τους, είτε με την σιωπή τους, είτε με τον φόβο τους, χωρίς να είναι ικανοί ώστε να μπορέσουν να επαναφέρουν το Ελληνικό ποδόσφαιρο στο επίπεδο όπου θα μπορούμε να το απολαμβάνομαι χωρίς να υπάρχει κίνδυνος  για την ανθρώπινη ζωή κάποιου, αλλά και να βλέπουμε κάθε αγώνα σαν μία ποδοσφαιρική γιορτή όπου θα χαιρόμαστε, θα στεναχωριόμαστε, θα σεβόμαστε και θα εκτιμάμε ποδοσφαιρικά ο ένας τον άλλο.

Γ.Π.