Οι Ελληνικές ομάδες δεν δίνουν καθόλου βαρύτητα στην θέση του τερματοφύλακα

Τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε τόσο  σε Super League, όσο και στη Super League 2, τις περισσότερες ομάδες να επιλέγουν αρκετά μέτριους τερματοφύλακες, με αποτέλεσμα να είναι επιρρεπής στα λάθη με  αποτέλεσμα και συγχρόνως να πληρώνουν αγωνιστικά και βαθμολογικά οι ομάδες τους.

Αν κοιτάξουμε τόσο σε Super League όσο και στη Super League 2, ελάχιστες είναι οι ομάδες όπου διαθέτουν κάτω από τα δοκάρια γκολκίπερ όπου μπορεί να δώσει εγγύηση και σιγουριά.

Να σημειώσουμε ότι γενικά στο Ελληνικό ποδόσφαιρο σε όλες τις εθνικές κατηγορίες, η τεχνική κατάρτιση ενός τερματοφύλακα δεν είναι άρτια, για τον απλούστατο λόγο ότι οι προπονητές τερματοφυλάκων είναι ένα έξοδο περιττό κατά τους προπονητές και τους διοικούντες των ομάδων.

Επίσης οι Έλληνες τερματοφύλακες δεν παίζουν στις προπονήσεις η και στα φιλικά σε διάφορες θέσεις με αποτέλεσμα να μην ξέρουν τις δυσκολίες μιας κακής μεταβίβασης από πλευράς τους προς τον αμυντικό η τον μέσο με αποτέλεσμα φεύγοντας η μπάλα από αυτόν να ευθύνεται πάντα ο άλλος και τέλος οι προπονήσεις στηρίζονται πάντα στο πόσο θεαματική είναι η απόκρουση και όχι στο πόσο εύκολα μπορεί να γίνει η πως θα κρατήσει τον επιθετικό εκτός εστίας.

Τέλος, υπάρχει το οικονομικό κομμάτι που στηρίζεται μόνο στο χρηματικό ποσό που παίρνει ο τερματοφύλακας και ότι η χρησιμότητα του στο γήπεδο είναι ουσιαστικά μηδενική, γιατί δεν μπορεί λόγο θέσης να  δώσει στις ομάδες γκολ, ενώ είναι στην ουσία αυτός που σε μια δύσκολη φάση που κρατάει την νίκη η την ισοπαλία για την ομάδα του.

Αντίθετα με τα πρωταθλήματα της Ευρώπης όπου οι περισσότερες ομάδες αρχίζουν πάντα να «χτίζονται» από τον τερματοφύλακα και μετά με τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές.

Έναν τερματοφύλακα όπου μπορεί να διαθέτει την απαιτούμενη εγγύηση και να δώσει σιγουριά κάτω από τα δοκάρια, ακόμα και αν αρκετές φορές χρειάζεται να δαπανήσουν αρκετά εκατομμύρια Ευρώ για την απόκτηση του.

Γ.Π.