Άλλο... ένα «επεισόδιο» του Εργκίν Αταμάν που η Ευρωλίγκα ''κλείνει'' τα μάτια!

Άλλο ένα «επεισόδιο» του Εργκίν Αταμάν προστέθηκε στην Ευρωλίγκα, αλλά, για ακόμα μία φορά, η διοργανώτρια αρχή έκανε τα στραβά μάτια. Συγκεκριμένα ο προπονητής του Παναθηναϊκού, στο χθεσινό (21/3) ματς των πρασίνων με την Άλμπα Βερολίνου μπήκε ξανά μέσα στο γήπεδο κόβοντας αιφνιδιασμό αντιπάλου. Και τι συνέβη μετά; Τίποτα. Όπως και τις προηγούμενες φορές.

Αλήθεια, υπάρχει άλλη διοργάνωση στον κόσμο που επιτρέπει τέτοιες γελοιότητες; Υπάρχει άλλο πρωτάθλημα όπου ένας προπονητής μπορεί να κάνει εισβολές στο παρκέ, να επηρεάζει άμεσα τη ροή του αγώνα και να μην του επιβάλλεται ούτε καν ένα πρόστιμο για τα μάτια του κόσμου; Αν στη θέση του ήταν κάποιος άλλος, θα είχε ήδη τιμωρηθεί παραδειγματικά. 

Στο παιχνίδι με την Άλμπα, ο Τούρκος προπονητής αποφάσισε να αναλάβει και ρόλο έκτου παίκτη. Στην έναρξη του τέταρτου δεκαλέπτου, η γερμανική ομάδα έφευγε στον αιφνιδιασμό, αλλά ξαφνικά το παιχνίδι διακόπηκε. Ο λόγος; Ο Τούρκος τεχνικός είχε (ξανά) μπουκάρει μέσα στο παρκέ ωρυόμενος για μια διαιτητική απόφαση!

Αποτέλεσμα; Οι διαιτητές έδωσαν τεχνική ποινή, το μομέντουμ του αγώνα άλλαξε, και η Άλμπα κατέρρευσε. Όπως επισήμανε και ο προπονητής των Γερμανών, Πέδρο Κάγιες, μετά το ματς: «Για 35 λεπτά ήμασταν ανταγωνιστικοί. Όμως, το παιχνίδι άλλαξε μετά την τεχνική ποινή του Αταμάν». Τι έκανε η Ευρωλίγκα γι’ αυτό; Απολύτως τίποτα.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι ο Αταμάν κάνει ό,τι θέλει. Το πρόβλημα είναι ότι ξέρει πως μπορεί να το κάνει. Ξέρει πως ακόμα κι αν μπει με… σφυρίχτρα και αποφασίσει να σφυρίζει φάουλ στους αντιπάλους, η Ευρωλίγκα θα του κάνει απλά μια φιλική υπόδειξη.

Αυτή η κατάσταση, όμως, δεν είναι απλά ενοχλητική. Είναι επικίνδυνη. Όταν επιτρέπεις τέτοιες συμπεριφορές, υποβαθμίζεις το ίδιο το προϊόν σου. Δημιουργείς μια διοργάνωση όπου δεν υπάρχει ισονομία, όπου κάποιοι έχουν προνόμια που άλλοι δεν πρόκειται ποτέ να απολαύσουν. Και αυτό, αργά ή γρήγορα, γυρίζει μπούμερανγκ.

Μετά από όλα αυτά, η μόνη απορία που μένει είναι: μέχρι πότε; Μέχρι πότε θα επιτρέπεται σε έναν προπονητή να μετατρέπει την Ευρωλίγκα σε προσωπικό του one-man show; Μέχρι πότε η διοργανώτρια αρχή θα συνεχίσει να σφυρίζει αδιάφορα κάθε φορά που ο Αταμάν ξεπερνά τα όρια;